اخیرا در فضای مجازی مصاحبه ای دیدم در قالب یک جریان معماری ادامه دار با یکی از بزرگان معماری معاصر ایران که مهمان این برنامه بود. مجری برنامه در طول مصاحبه سعی داشت که به یک نتیجه و نوعی سبک و روش خاص در آثار معمار و از زبان او دست یابد و مثالی از جمله معروف پیتر زومتور هم آورده شد "اتمسفر سبک من است" و اینکه ایشان در کارهایشان به دنبال اتمسفر در معماری هستند و بارها تاکید شد.
اخیرا یادداشتی هم در مورد خوانش کتاب اثرگذار برنارد چومی نوشتم و برداشت شخصی خودم از مفهوم دیکانس را نه به عنوان یک سبک بلکه به معنای کشف لایه های متفاوت و پنهان زندگی در هستی در ارتباط با زیست جهان از طریق سنتز اجزاء تزها و آنتی تزها چه در قالب ارایه یک ساختار یا دیسیپلین معمارانه ، یک واسطه انتزاعی ، پالیمپسست تاریخی شهر و رویدادها ، توجه به کانتکست و برنامه ها ، اسکیس و یا نوشتن یک مقاله معمارانه بدون وابستگی به پیش زمینه خاص فکری و با هدف از میان برداشتن مرز اندیشه ها بیان کردم.
تمامی مواردی که به آنها اشاره شد در مورد اتمسفر هم قابل بحث و گفتگو می باشد.
به باور من آنچه که در آفرینش آثار معماری (آثار فاخر معماری) قابل درک است ، نحوه برخورد با اثر و سناریو آن در ارتباط با کلیت محیط ، برنامه موجود و بر مبنای درک ما از پدیدارهای محیط ( زیست جهان) بوده است.
برخورد آگاهانه با اثر ( آگاهی متجسد در وجود ) ، رابطه مستقیم با تجربیات ما و درک ما از پدیدارهای موجود در هستی دارد که منجر به ایجاد یک اتمسفر ، حال و هوا ، خصلت ؛ کاراکتر و یا احساس جسمانی خواهد بود.
به باور من ، اتمسفر ، در هر اثر فاخر معمارانه با هر کاربرد و عملکردی وجود دارد و دوست دارم به این آثار ،عنوان یک اثر هنری را بدهم.
- ۹۹/۰۸/۱۵